Safiye Sultanımız, safoşumuz artık melek oldu.

Merhaba sevgili blog severlerim..

Bu gidişim bir hayli uzun oldu farkındayım. Ama inanın ki hiç buraya girip yazasım bile gelmedi. Sebebi başlığında bile belirttiğim gibi hayatımın sultanını kaybettik. Peki kimdi bu sultan?

Benim anne yarım, hayatımda en fazla değer verdiğim insanlardan birisi, beni büyüten beni okutan her daim yanımda olan anneannem, evimizin neşesini kaybettik.

Hemde öyle bir günde kavuştu ki Rabbime. 04.04.2014 saat 16.04 de göcüp gitti çook uzaklara. Hemde cuma günü mübarek günde vefat etti.

Anneannemin aslında hiç bir şeyi yoktu. Sadace son 3 gün boyunca bizimle hiç konuşmamaya başladı. yalvardık, anneanne neden konuşmuyorsun, anneanne neden böyle yapıyorsun dedik ama konuşmadı. Hele son gün uyandık. Anneanne dedim bak bugün çok iyi görünüyorsun günaydın diyip öptüm yanaklarından. Anneannem de gülümsedi bana. Daha sonra biz annemle beraber çalışma odasına geçip çalışmaya başladık. Öğle vakti olduğunda annem, anneannemin mamasını hazırladı. Yedirdi. Anneannemin nefes almasında problemi vardı. Ahh yapıyordu annem yemek yedirmeye çalışırken. Bir baktım dudak kenarları morarmıştı. Annem, anneanneme ağlayarak anne neden böyle yapıyorsun neden bizimle konuşmuyorsun dedi. Anneannem cevap vermedi. Ben anneme, acaba anneannem sana küstü mü diye sordum, annemde ben ne yaptım ki küsecek diye cevap verdi.

Daha sonra tabakları mutfağa götürmek için salondan ayrıldı.

ben anneannemle konuşmak istedim o arada. Anneanne neden böyle yapıyorsun dedim ve derken dudak kenarlarında ki morlukları inceliyordum. Gözleri yarıya kadar kapanmıştı. Bak kızını çok üzüyorsun yapma hiç üzülmüyor musun dedim. Cevap yok. daha sonra baak ben hamileyim beni ve torununu hiç düşünmüyor musun dedim. Cevap yine yok. Alnına bir öpücük kondurdum. Su ister misin diye sordum sadece ağzını açtı suyunu verdim. Bilemedim o anda ama meğersem son suyunu vermişim :( Daha sonra annemin yanına gitmek için salondan ayrıldım. 

Anne, anneannem hiç güzel gözükmüyor hastahaneye falan mı götürsek acaba dedim. bak dudaklarının kenarları da morarmış dedim. Annem kalbinden olabileceğini söyledi. numune hastahanesinde yaşadıklarımızdan sonra, orada ki doktorların ilgisizliklerinden dolayı götürmek istemedi.

Lavaboya gittim elimi yüzümü yıkarken annem anneannemin yanına geçti. Anne, seni hastahaneye götürelim mi ister misin dedi. Anneannem o anda hayır demek amacıyla kafasını sallamış. Su ister misin diye sordu anneannem yine ağzını açmış ve annem suyunu içirmiş. 

Arkasından ben çalışma odasına geçtim. Annem de namaz kılmak için odaya geçti. O arada ben nette bakınıyordum.  İçeriden anneannem ahh ahh ahh dedi 3 kere. Sanıyorum ki o arada canını vermiş. Biz geç anladık.

Evin içinde bir çatırtı duyduk. Annem git bir bak anneannene dedi. gidip baktım. Anneannem oturuyordu. Salonun başından anneanne diye bağırdım, hareket etmedi. ağzı açık kafası birazcık yana düşmüştü. Yanına gittim nefes alıp almadığına baktım ama anlayamadım kalbine baktım yine anlayamadım. Suratına dokundum buz gibi olmuştu. Anneanne diye bağırdım cevap vermedi. Anne gel hemen gel anneanneme bir şey olmuş dedi. Annem oradan deme Damla ne olur deme sus dedi. konduramadım, anneannemin göçüp gitmesini sindiremedim. Bağırdık, çağırdık  anneanne ne olur gel anneanne ölme diye ama gelmedi.

Ambulans numarasını bulmaya çalıştım. Berkan'ı aradım açmadı. Bu şekilde de 5 dakikamız gitti. Daha sonra Berkan'ı aradım yeniden. Daha ben bir şey demeden, tamam geliyoruz heme dedi kapattık.

Ağıt yakmaya devam ettik annemle. Meğersem vefat edenin arkasından ağıt yakmak çok günahmış. Ve o son su vermek çok çok önemliymiş. neden mi? İnsanlar vefat ederken şeytanda gelirmiş oraya ve dermiş ki;
'' Bana imanını ver sana su vereceğim dermiş.'' Ecel geldiğinde insanlar canını verirken çok terlerlermiş. Ve dili damağı kururmuş bu yüzden de çok su-sanırmış. Şeytanda dalga geçermiş bizimle o esnada. hem pis su getirip hemde imanımızı çalmak istermiş. Ama çok şükür anneannemin imanını da alamadı.

Ambulans geldi son kurtarış çabaları devam etti yaklaşık 45 dakika nefes verildi. Kalp masajı yapıldı ama geri gelmedi anneannem.

Ertesi gün anneannemi yıkadım annemle beraber. Gül suyuyla zem zem suyu ve çörek otu serptik anneannemi,n üzerine. Belki inanmayacaksınız ama anneannem gülüyordu. Çok çok mutluydu yerinde. Ama gözleri açık gitmişti. Bunun sebebi biliyorum ki vefasız teyzem. Annesi hastalandı kaç ay yattı yatağında yaa bir kere gelmedin. Bide orada benim üzerime yürüyor. benim yüzümden gelmemiş. Sanki sen geldin de ben evime almadım. Büyük konuşmak istemiyorum ama sebepsiz yere anneanneme bu tür davranışta bulunması hiç hoş değildi. ben de ne ölüsüne ne dirisine gitmeyi düşünmüyorum artık. Allah'a havale ediyorum kendisini.

05.04.2014 günü öğle vaktin de anneanneminde arzu ettiği gibi sakarya akyazı dokurcun mevkii ne defnettik. 

Sakarya da anneannemi tüm arkadaşları dostları komşuları karşıladı. baba evine gittik biz öncelikle annem eşim ben kardeşimle. ev o kadar kalabalıktı ki insanlar artık yerde oturuyordu merdivenler doluydu evin içinde rahat 100 kişi vardı. dışarıda bekleyen erkeler de de rahat 100 desek bütün köy orada, anneannemin baba ocağında toplanmıştı.

Anneannemin de narşı selam vermek amacıyla baba evine getirtildi. daha sonra camii ye götürülüp duası okundu. sonra da, anneannemin annesinin abisinin yengesinin ve dahası tüm tanıdığı bildiği komşularının yanına defedildi. Mezarı da çok çok güzeldi. Taşlarla çevrildi etrafı. Güzel güzel çiçekler ektik annem ben ve eşim. her şey çok güzeldi. Mezarın da 5 tane imam vardı anneannem için dua okuyan. Dualarla gönderdik anneannemizi. 

Arkasından annemin kuzenleri aralarında toplanmış ve güzel bir yemek ve helva hazırlatmışlar restaurantta. Hava çok güzel, dualar çok güzel her şey dört dörtlüktü.
Çok ağladık çok kahrolduk ama gidenle ölünmüyor gerçekten. Evet anneannemdi benim canımdı ama bizim her ağlamamız onun canını acıtıyor. Bu nu nereden mi biliyorum?

Anneannemi defnettiğimiz gün melekler geldi rüyama. Hamile olduğum için bana gelirlermiş. melekler geldi ve dediler ki;
'' Ağlama. Anneannen çok iyi bir yerde dediler.'' Ve uyandım. O gün bu gündür ağlamıyorum. 

Namaza başladım. Her gün anneannem için dua ediyorum. Anneannem böylece daha çok mutlu oluyor. Biliyorum. Özlemiyor muyum? Çok özlüyorum kanımla canımla özlüyorum. Dayanmak hiç kolay değilmiş. Ama insan dayanmak zorundaymış. Ben yakınlarımızın Allah izin verirse her zaman bizi gördüklerine inanıyorum. 

Öyle işte..

Bu sene 4 ay içerisinde bu 7. ölüm !!! 

Sizden tek ricam Allah rızası için anneanneme dua gönderin. Ölen insanların yemeği suyu her şeyi bu gönderilen dualarmış. Anneannemi duasız bırakmayacağımıza inanıyorum. Şimdiden çok çok teşekkür ediyorum.

Bugünlük benden bu kadar. Artık Rabbim izin verirse uzun müddetler boyunca ayrı kalmayacağız. Hergün yazmaya çalışacağım. Buraya yazmak gerçekten rahatlatıyor içimi. İyiki varsınız...

Kucak dolusu sevgilerimle, sağlıcakla kalın inşallah